Kiedy kot czuje zbyt mocno. Syndrom falującej skóry [FHS] - krótki przewodnik dla kocich opiekunów.
Syndrom falującej skóry (ang. FHS – Feline Hyperestesia Syndrome), nazywany też hiperestezją, przeczulicą i padaczką psychomotoryczną. Jest zaburzeniem o niejednorodnym podłożu, które wciąż jest badane. Nie funkcjonuje jako samodzielna jednostka chorobowa. FHS to pewien zespół kocich zachowań, które występują w różnym stopniu nasilenia i z punktu widzenia opiekuna są pewną anomalią. Poniekąd słusznie.
Hiperestezja u kota - przyczyny.
Badania i obserwacje pokazują, że podłoże może mieć charakter:
- neurologiczny (zaburzone przewodnictwo połączeń nerwowych – podobne do epilepsji – genetyczne lub nabyte, często współwystępujące z czynnikami behawioralnymi)
- dermatologiczny (atopie, alergie i nietolerancje pokarmowe/środowiskowe, choroby pasożytnicze).
- behawioralny (deficyty wczesnorozwojowe, zachowania kompulsywno-obsesyjne, agresja i autoagresja, ogólna nadwrażliwość na bodźce).
Syndrom falującej skóry (ang. FHS – Feline Hyperestesia Syndrome) jest nazywany też hiperestezją, przeczulicą i padaczką psychomotoryczną.
Szukając przyczyn występowania hiperestezji praktykuje się równoległą diagnostykę na wszystkich powyższych obszarach. We wczesnym etapie rozpoznania kluczowe jest także wykluczenie bólu i stanów zapalnych w organizmie. Wachlarz diagnostyczny jest dość szeroki i obejmuje m.in. :
- Badanie krwi (morfologia, biochemia, jonogram, markery tarczycy i wątroby)
- Badanie moczu (ogólne + posiew)
- Badania dermatologiczne
- Badanie ortopedyczne (w tym RTG)
- Wykluczenie alergii i nietolerancji w pokarmie i środowisku
- Badanie behawioralne.
Kolejność i zakres badań ustala się indywidualnie w zależności od charakterystyki objawów i stopnia nasilenia epizodów. Najlepiej gdy w procesie współpracuje lekarz weterynarii i behawiorysta.
Syndrom falującej skóry u kota - objawy.
FHS charakteryzują krótkie epizody napadowe w czasie których występuje:
- Duże pobudzenie psychoruchowe (chaotyczne i intensywne bieganie, zrzucanie rzeczy, wrażenie jakby kot przed czymś uciekał).
- Mowa ciała typowa dla sygnałów unikająco – dystansujących (rozszerzone źrenice, napięta sylwetka, wzmożona „nerwowa” praca ogona, pilorekcja).
- Wokalizacja.
- Ślinotok.
- Napadowe wylizywanie lub wygryzanie boków, dolnej części pleców, tylnich łap.
- Charakterystyczne falowanie/rolowanie skóry grzbietu.
- Niekontrolowane oddawanie moczu i/lub kału.
- Reakcje agresywne.
Częstotliwość i intensywność epizodów jest indywidualna, choć przy uważnej obserwacji kota łatwo wskazać na pewne związki przyczynowo – skutkowe.
FHS ma charakter przewlekły i nie posiada statusu choroby organicznej, dlatego terapia obejmuje równolegle:
- Działania objawowe (suplementacja wspierająca układ nerwowy i/lub farmakoterapia).
- Działania profilaktyczne (ograniczenie ekspozycji na stres, modyfikacja diety, dopracowanie dobrostanu i realizacji potrzeb gatunkowych, nauka alternatywnych sposobów rozładowania napięcia, techniki relaksacji).
Przeczulica u kotów - jak pomóc kotu?
Koty zmagające się z hiperestezją odbierają świat w sposób ultra czuły. Czują za dużo i zbyt mocno. Moje obserwacje pokazują, że dobrze dobrana profilaktyka skutecznie zmniejsza intensywność epizodów i podnosi jakość życia. Najważniejsze, aby mieć świadomość emocji z jakimi mierzy się kot w takich momentach i szukać sposobów, by te emocje zmieniać. Hiperestezja nie jest wyrokiem. Kluczowa jest wiedza i umiejętność odpowiedniego postępowania w sytuacjach kryzysowych. Twój kot może być szczęśliwy, tylko Ty musisz mu w tym pomóc.